Kakauwi lang ng nakakabata kong kapatid mula sa kanyang duty sa ospital. Senior intern siya sa isang Special Tertiary Hospital sa Maynila. Expected na pagod at nagugutom ang kapatid ko. Natural lang ito. Ang hindi ko lang nagustuhan ay kung paano nya ilabas ang pagka pagod. Ganung ganoon ako nung nag aaral pa ako. Mapagmataas, at makasaril.
MAPAGMATAAS
Kahit nung nag aaral pa lang ako, iba na ang tingin ko sa ibang kurso ~ lalo na sa BA course. Below average, ika nga. Hindi ko namamalayan, unti unti na rin pa lang nakukuha ng kapatid ko ang kaugalian na iyon. Nakakatakot. Ayokong pagdaanan niya ang mga pinagdaanan ko, para lang malaman ang mga pagkakamaling nagawa.
MAKASARILI
May special treatment sa amin kapag from duty ka.. Excuse ka sa mga gawaing bahay. Yung walang ginagawa ang kukuha ng tasks na dapat ay para sa iyo.. Nakakalungkot mang isipin, unti unti nang inaabuso ng aking kapatid ang pribilehiyong ito.. Madalas namin siyang pagbihyan upang makapagrelax sa toxicity at pressure ng ospital at sa eskwelahan. Candidate rin kasi sya for MAGNA CUM LAUDE. Sana sumagi sa isip nya ung bilin ng Diyos sa pagpapakumbaba..
Hindi man kami kasing.yaman ng angkan ni Henry Sy o kasing talino ng mga Einstein; masaya naman kami sa paminsang minsang di pagkakaunawaan.. Ito ang nagpapAlakas sa aming samahan. Natututo kaming makibagay, unawain at paybigyan ang isa't isa.
Wag sanang dumating sa buhay ng aking kapatid ang dinanas ko~ na kailangang danasin ang lahat ang paghihirap at pagsubok bago matutunan ang aral imbes na makinig na lang sa mga payo at doon matuto ng leksyon..
Posts
0 comments:
Post a Comment